Nieuwjaar!

Op 30 december zijn we vanaf Chumphon naar Bangkok gevlogen om daar oud en nieuw te vieren. In een totaal andere wijk dan de vorige keer. Eigenlijk was ik best blij om weg te gaan uit Chumphon, het is een typische Thaise stad met veel drukte, veel luchtjes overal en hardwerkende Thaise mensen die vroeg beginnen maar wel (voor Thaise begrippen) op tijd stoppen. Je kan niet heel laat nog ergens gaan eten of zo. Best oké allemaal maar ik had het wel gezien. Mijn blaasontsteking was nagenoeg over maar eten ging nog niet best en ik was ook nogal moe. En dan kom je aan in Bangkok en dat is dan toch weer een heel andere wereld waar het bijna een 24-uurs economie is. Die drukte tot diep in de avond, ik hou ervan! De eerste dag de omgeving eigen gemaakt, wat geshopt en ‘s avonds naar Soi Cowboy, een redlight district vlakbij ons hotel. District is een te groot woord eigenlijk, het is maar 1 straat. Wauw, wat een meiden allemaal! Maar ook veel she-mannen. Rick zag het vaak eerder dan ik. Fascinerend. Wel sekstoeristen maar niet van die oude mannen met een heel jong meisje aan hun arm lopen. Desalniettemin blijft het bijzonder dat mannen zich veel vrijheden toe eigenen bij zulke vrouwen. Ongemakkelijk. Maar ja, ze schijnen aardig te verdienen en kiezen er vaak bewust voor. Aardige meiden allemaal en aangezien ze zich niet op Rick kunnen storten omdat er zo’n achterlijk lange vrouw naast loopt, word ik besprongen door ze. Nieuwe dimensie. 😊 We worden een club mee ingenomen waar meiden op een verhoging staan te dansen. Ze vragen hoe lang ik ben (ze zijn zelf 1.50m) en als ik opsta en ze daarna nog op mijn maat 41 van schoenen wijs, gillen ze het uit.  Één vd meiden kust me nog even vol op de mond! 
Na een drankje daar genomen te hebben, verder gegaan en nog even nachtje bijgetankt. De volgende dag de Chatuchak markt bezocht met de metro. Wat een fantastische georganiseerd iets en wederom verbaas je je over de lage prijs. Het perron heeft een glazen wand met schuifdeuren en er staat aangegeven waar je moet wachten. Nergens een papiertje op de grond en dat terwijl er bijna nergens prullenbakken staan. Zou dat de oplossing zijn voor ons in Nederland? Gewoon weghalen die dingen dan “moet” je het wel mee naar huis nemen of zelf oplossen? Hmmm, zijn wij Nederlanders niet geschikt voor vrees ik…. 
Op de markt ieder ons weg gegaan en een tijd en verzamelplaats afgesproken. 
Op de terugweg nog even naar een mega grote shoppingmall waar het heerlijk koel is na de erg hete markt. Onderweg wat gegeten bij een tentje in de buurt en wat uitgerust op de hotelkamer. We hadden in het hotel geïnformeerd naar oud/nieuwfeesten maar we hoorden al snel dat je verplicht bent om er netjes uit te zien wat voor vrouwen betekent: jurkje en hakken…. Tja, als ik op mijn vertrouwde all-stars al 1.80m aantik en ik dan al een soort van bijzonderheid ben…nee, geen optie. Wij gaan plezier maken met de dames van plezier. Zo gezegd zo gedaan. Erg leuke avond gehad. Overal live bands aan het spelen, hele varkens op het spit en gewoon een lekker sfeertje! Net iets te diep in het glaasje gekeken maar dat hoort erbij toch? 
De volgende dag op tijd op en een taxi besteld om 8.30 uur omdat we een vlucht hadden naar Vietnam om 10.50 uur. Onderweg in de taxi krijg ik onderbuik gevoel en pak mijn digitale tickets er nog even bij…. Oeps! We hebben het verkeerde vliegveld doorgegeven aan de chauffeur! We laten het zien aan hem en hij zegt: NO!! NO!!! Maar hij herstelt meteen en verandert van route. We zijn aan de late kant maar nog wel op tijd! Op naar de incheckbalie! “Waar is uw visa?” Eh…. Moest dat dan? Daar is bij het boeken vd tickets met geen woord over gerept. Ook is het zo dat je bij alle omliggende landen dit ter plaatse kan regelen. In Vietnam dus niet. En dan sta je daar. “Kom, eerst een bakkie doen”,  is dan de beste oplossing! 
Elk nadeel heeft een voordeel: we hadden al gezien dat het de hele week behoorlijk zou regenen in Hoi An en dat vonden we allebei nogal balen. Als we op de site zoeken dan zien we dat we pas een visa kunnen regelen na 2 januari. Oké: het heeft zo moeten zijn, niet getreurd maar de voordelen zien. Tijdens de koffie besluiten we naar Chiang Mai te vliegen en kunnen een paar uur later vertrekken. Inmiddels zijn we in ons geweldig aparte hotel: Villa Duang Champa. Zeer sfeervol!